Σε πρόσφατη υπόθεση εντολέα μας που χειριστήκαμε ενώπιον του Αρείου Πάγου, με τη με αριθμό 368/2019 απόφαση έγινε δεκτή η αίτηση αναίρεσης που καταθέσαμε και κρίθηκε ότι η αντίδικος τράπεζα υπολόγισε παράνομα τους τόκους επί του οφειλόμενου κεφαλαίου της απαίτησης με βάση το έτος διάρκειας 360 ημερών και όχι 365 ημερών, όπως όφειλε. Ο υπολογισμός αυτός είναι αντίθετος στις διατάξεις του άρθρου 2 παρ. 6 ν. 2251/1994, καθόσον ο ανωτέρω Γενικός Όρος Συναλλαγών προσκρούει στην αρχή της διαφάνειας, αφού ο καταναλωτής δεν πληροφορείται το πραγματικό ετήσιο επιτόκιο. Περαιτέρω, η ίδια απόφαση του Αρείου Πάγου έκρινε ότι χρεώσεις της τράπεζας που δεν αποτελούν αμοιβές για τις παρεχόμενες ειδικές υπηρεσίες, εφάπαξ δαπάνες και έξοδα υπέρ τρίτων, συνιστούν παράνομη προμήθεια, ακόμη και αν χαρακτηρίζονται εκ μέρους της «έξοδα φακέλου».
Η ανωτέρω απόφαση είναι η πρώτη ρητή απόφαση που εκδίδει το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο της χώρας για τα συγκεκριμένα ζητήματα