Του Γιώργου Λαμπίρη
Ως αντισυνταγματική έκρινε το Συμβούλιο της Επικρατείας την αναδρομική φορολόγηση των επισφαλών απαιτήσεων εταιρειών και επιχειρήσεων έναντι τρίτων. Σημειώνεται ότι λόγο της σπουδαιότητας του θέματος, το Τμήμα Β’ του ΣτΕ, ενώ έλαβε τη συγκεκριμένη απόφαση, στη συνέχεια παρέπεμψε το θέμα στην Ολομέλεια για τελική κρίση.
Αυτό που αναφέρει στην κρίση του το ΣτΕ με αριθμό 2338-2339/2018, είναι ότι η πρακτική φορολόγησης των επισφαλών απαιτήσεων, αντιτίθεται στο άρθρο 87 του Συντάγματος. Επί της ουσίας το ανώτατο δικαστήριο εκλήθη να εξετάσει το άρθρο 9 του νόμου 3296 του 2004, βάσει του οποίου προβλέπεται η αναδρομική φορολόγηση των επιχειρήσεων έναντι τρίτων. Σημειώνεται ότι η φορολόγηση αυτή αφορά τα ανείσπρακτα τιμολόγια, τα οποία εκδόθηκαν σε προηγούμενα φορολογικά έτη.
Προσφυγή ανωνύμων εταιρειών κατά του υπουργείου Οικονομικών
Για το θέμα προσέφυγαν ανώνυμες εταιρείες κατά του υπουργειου Οικονομικών, ζητώντας την κρίση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Σημειώνεται μάλιστα, ότι μία εκ των επιχειρήσεων η οποία προσέφυγε στο ΣτΕ, έλαβε ειδοποίηση πληρωμής φόρου 169.601 ευρώ, για επισφαλή απαίτηση, της τάξεως των 678.409 ευρώ, ενώ η φορολόγηση πραγματοποιήθηκε αυτοτελώς.
Η δήλωση επιφύλαξης που απορρίφθηκε από την αρμόδια ΔΟΥ
Η συγκεκριμένη επιχείρηση επιχείρηση είχε προβεί στην κατάθεση δήλωσης επιφύλαξης, για την πράξη προσδιορισμού φόρου που εξέδωσε η ΔΟΥ Θεσσαλονίκης, στην οποία υπάγεται.
Ωστόσο, η ΔΟΥ απέρριψε τη δήλωση επιφύλαξης, αντιτάσσοντας το επιχείρημα ότι η πράξη προσδιορισμού φόρου για το ποσό των 169.601 ευρώ, δεν εμπίπτει στον ορισμό της αναδρομικής φορολόγησης, αλλά αποτελεί αντιθέτως καθαρό εισόδημα και γι’ αυτό φορολογείται.