Η μη υποβολή δήλωσης παρακρατούμενου φόρου του άρθρου 13 του ν.2238/1994 δεν συμπαρασύρει σε δεκαπενταετή παραγραφή το δικαίωμα του Δημοσίου να εκδώσει οριστική πράξη προσδιορισμού φόρου εισοδήματος εφόσον η δήλωση φορολογίας εισοδήματος έχει υποβληθεί εμπρόθεσμα. Αυτός ήταν σύμφωνα με μια πρόσφατη απόφαση της ΔΕΔ και ο λόγος που έγινε δεκτή η προσφυγή εταιρίας στην οποία είχε καταλογισθεί φόρος εισοδήματος ποσού 27.038,49 €, πλέον πρόσθετος φόρος λόγω ανακρίβειας ποσού 32.446,19 €, ήτοι συνολικό ποσό 59.484,68 €.
Το βασικό σκεπτικό της ΔΕΔ:
Επειδή από την έκθεση ελέγχου φορολογίας εισοδήματος του Κ.Ε.ΜΕ.ΕΠ. προκύπτει ότι στο πλαίσιο προσωρινού ελέγχου που διενήργησε η Δ.Ο.Υ. ΒΕΡΟΙΑΣ, σύμφωνα με την εντολή /2012, διαπιστώθηκε ότι η προσφεύγουσα δεν παρακράτησε και δεν απέδωσε φόρο σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 6 του άρθρου 13 του νόμου 2238/1994, το δικαίωμα του Δημοσίου να επιβάλλει τον μη παρακρατηθέντα και μη αποδοθέντα φόρο παραγράφεται εντός δεκαπενταετίας από τη λήξη της προθεσμίας για την επίδοση της δήλωσης (άρθρο 84 παράγραφος 5 του ν. 2238/1994). Για την εν λόγω δήλωση υπάρχει αυτοτελής υποχρέωση υποβολής της και για τον έλεγχο της ακρίβειας αυτής εφόσον έχει υποβληθεί ή την επιβολή του φόρου σε περίπτωση μη υποβολής της συντάσσεται ιδιαίτερη έκθεση ελέγχου και εκδίδεται ιδιαίτερη πράξη προσδιορισμού του φόρου σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις. Συνεπώς η μη υποβολή της εν λόγω δήλωσης απόδοσης παρακρατούμενου φόρου δεν συμπαρασύρει σε δεκαπενταετή παραγραφή το δικαίωμα του Δημοσίου να εκδώσει οριστική πράξη προσδιορισμού φόρου εισοδήματος εφόσον η δήλωση φορολογίας εισοδήματος έχει υποβληθεί εμπρόθεσμα.