Οι κυβερνήσεις πρέπει να μεταρρυθμίσουν επειγόντως τα συνταξιοδοτικά τους συστήματα για να εξασφαλίσουν ότι συνεχώς αυξανόμενο ποσοστό ιο των εργαζομένων που εργάζονται με καθεστώς προσωρινής ή μερικής απασχόλησης μπορούν να συνεισφέρουν αρκετά κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής τους ζωής, ώστε να λαμβάνουν επαρκές εισόδημα κατά τη συνταξιοδότηση τους, σύμφωνα με νέα έκθεση του ΟΟΣΑ.
Οι συντάξεις με τη ματιά του 2019 αναφέρουν ότι η μη τυπική απασχόληση, όπως η αυτοαπασχόληση, η προσωρινή εργασία ή η μερική απασχόληση, αντιπροσωπεύουν σήμερα περισσότερο από το ένα τρίτο της απασχόλησης στις χώρες του ΟΟΣΑ. Η μερική απασχόληση είναι τρεις φορές συχνότερη στις γυναίκες από ό, τι στους άνδρες και η αυτοαπασχόληση είναι ιδιαίτερα συχνή στους ηλικιωμένους εργαζόμενους.
“Οι κυβερνήσεις πρέπει να θεσπίσουν γρήγορα πιο συνεκτικές και εναρμονισμένες συντάξεις για όλους”, δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας του ΟΟΣΑ Angel Gurría. «Η αναμόρφωση των συνταξιοδοτικών πολιτικών στις χώρες του ΟΟΣΑ για τη μείωση των αποκλίσεων μεταξύ των τυποποιημένων και των μη τυποποιημένων εργαζομένων όσον αφορά την κάλυψη, τις εισφορές και τα δικαιώματα είναι απαραίτητη».
Οι χώρες θα πρέπει να επικεντρωθούν στη δημιουργία πιο συνεκτικών και εναρμονισμένων συντάξεων για όλους, παρά σε μια ριζική αλλαγή στο σχεδιασμό και τη χρηματοδότηση των συντάξεων. Η πρόσβαση στα προσωπικά συνταξιοδοτικά προγράμματα δεν πρέπει να εισάγει διακρίσεις μεταξύ διαφορετικών τύπων εργαζομένων.ς.
Τα τελευταία 40 χρόνια ο αριθμός των ατόμων άνω των 65 ετών ανά 100 άτομα σε ηλικία εργασίας (20-64 ετών) αυξήθηκε από 20 σε 31. Μέχρι το 2060 ο αριθμός αυτός θα έχει σχεδόν διπλασιαστεί σε 58. Η γήρανση αναμένεται να είναι ιδιαίτερα αυξημένη στην Ελλάδα, την Κορέα, την Πολωνία, την Πορτογαλία, τη Σλοβακική Δημοκρατία, τη Σλοβενία και την Ισπανία, ενώ η Ιαπωνία και η Ιταλία θα παραμείνουν μεταξύ των χωρών με τους γηραιότερο πληθυσμό.
Μεταξύ των άλλων βασικών ευρημάτων της έκθεσης είναι τα εξής:
Τα άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών σήμερα λαμβάνουν λιγότερο από το 70% του μέσου διαθέσιμου εισοδήματος στην Εσθονία και την Κορέα, αλλά λίγο περισσότερο από το 100% στο Ισραήλ, τη Γαλλία και το Λουξεμβούργο. Κατά μέσο όρο στον ΟΟΣΑ, οι ηλικίες άνω των 65 ετών λαμβάνουν το 87% του εισοδήματος του συνολικού πληθυσμού.
Το ποσοστό της σχετικής φτώχειας για τα άτομα άνω των 65 ετών είναι ελαφρώς υψηλότερο από ό, τι για τον πληθυσμό στο σύνολό του (13,5% έναντι 11,8%) για τον ΟΟΣΑ κατά μέσο όρο. Το ποσοστό φτώχειας ηλικίας κάτω από το 4% στη Δανία, τη Γαλλία, την Ισλανδία και τις Κάτω Χώρες, ενώ υπερβαίνει το 20% στην Αυστραλία, την Εσθονία, την Κορέα, τη Λετονία, τη Λιθουανία, το Μεξικό και τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Το 2018, η κανονική ηλικία συνταξιοδότησης για τους άνδρες ήταν 51 στην Τουρκία, ενώ στην Ισλανδία, την Ιταλία και τη Νορβηγία ήταν 67 για άνδρες και γυναίκες. Δεδομένης της ισχύουσας νομοθεσίας, η ηλικία κανονικής συνταξιοδότησης θα κυμανθεί από 62 στην Ελλάδα, το Λουξεμβούργο, τη Σλοβενία και την Τουρκία σε 71 ή περισσότερα στη Δανία, την Εσθονία, την Ιταλία και τις Κάτω Χώρες.