Του Γιώργου Λαμπίρη
Πρόσφατα η Κομισιόν πρότεινε νέους κανόνες, με στόχο όπως ανέφερε, τη διασφάλιση των ψηφιακών επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, προτείνοντας το φόρο, ο οποίος είναι γνωστός ως DigitalServicesTax (DST).
Η φορολόγηση της ψηφιακής οικονομίας βρέθηκε στο κάδρο ομιλίας της επικεφαλής του φορολογικού τμήματος και partnerτης KPMG, Γεωργίας Σταματέλου στο βήμα του 14ου AthensTaxForum, στο οποίο συμμετείχαν ως χορηγός επικοινωνίας τα Φορολογικά Νέα.
Η κυρία Σταματέλου ανέφερε, ότι με το πέρασμα των ετών, επιχειρήσεις από όλο τον κόσμο μπορούσαν να παρέχουν εμπορεύματα και υπηρεσίες στην Ευρωπαϊκή Ένωση, χωρίς να έχουν καθόλου ή ελάχιστη φυσική παρουσία, με αποτέλεσμα να πληρώνουν ελάχιστο ή καθόλου φόρο εισοδήματος.
Η αλλαγή στον τρόπο δημιουργίας κερδών
«Το σημαντικότερο όμως είναι ότι άλλαξε ο τρόπος με τον οποίο αυτές οι επιχειρήσεις δημιουργούσαν κέρδη. Έχουμε περιπτώσεις, στις οποίες μία υπηρεσία παρέχεται δωρεάν, διότι η αξία δεν είναι το τίμημα, που θα λάβει αυτή η υπηρεσία, αλλά η αξία προέρχεται από το χρήστη, και κατ’ επέκταση από την πληροφορία που θα συλλέξει μία εταιρεία γι’ αυτό το χρήστη. Στη συνέχεια η εξετάζεται το πώς θα πουλήσει η εκάστοτε εταιρεία αυτή την πληροφορία, αποκομίζοντας οικονομικό όφελος», σημείωσε η κυρία Σταματέλου.
Η απόπειρα φορολόγησης του πλούτου από τα ηλεκτρονικά μέσα
Ωστόσο όπως σχολίασε, οι αρμόδιες αρχές άρχισαν στην πορεία να συνειδητοποιούν, ότι υπάρχει πλούτος και μπορούν να προκύψουν φορολογικά έσοδα, τα οποία διαφεύγουν από τις φορολογικές αρχές. «Ένα Ούγγρος ή ένας Ιταλός, ο οποίος θα απευθυνόταν παλαιότερα σε ένα πρακτορείο ταξιδίων για να εκδώσει εισιτήριο για το ταξίδι του, και για να κλείσει ξενοδοχείο, πλέον το κάνει μέσω της Booking», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ήδη υπάρχουν χώρες που κινούνται προς την επιβολή φορολογίας
Σημειώνεται ότι στην εισηγητική έκθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις δύο νέες οδηγίες, αναφέρεται ότι δέκα κράτη μέλη από το σύνολο των 28, έχουν ήδη προχωρήσει στην εφαρμογή κάποιου είδους φορολογίας ή εξετάζουν την εφαρμογή εσόδων για τον περιορισμό της διαφυγής εσόδων από την ψηφιακή οικονομία.
Τα τρία βασικά σημεία της πρότασης
Η κυρία Σταματέλου επισήμανε ότι η εισηγητική έκθεση αναφέρεται σε τρεις σημαντικές παραμέτρους.
-Η πρώτη αναφορά σημειώνει ότι η υπάρχουσα κατάσταση είναι άδικη, και θα πρέπει να υπάρξει ένας δίκαιος και αποτελεσματικός τρόπος, για την αντιμετώπιση του ζητήματος της ψηφιακής οικονομίας.
-Το δεύτερο σημείο, είναι αυτό στο οποίο αναφέρεται ότι οι κολοσσοί του διαδικτύου, δεν πληρώνουν φόρο εκεί που δραστηριοποιούνται, γεγονός το οποίο προκαλεί στρεβλώσεις σε επίπεδο ανταγωνισμού.
-Το τρίτο σημείο είναι, ότι για πρώτη φορά αναγνωρίζεται, πως η αξία δεν εντοπίζεται στην επιχείρηση, αλλά στο χρήστη.
Ποιους θα περιλαμβάνει ο φόρος ψηφιακών υπηρεσιών
Σύμφωνα με τα όσα ανέφερε η κυρία Σταματέλου ο φόρος ψηφιακών υπηρεσιών θα στοχεύει:
-Σε υπηρεσίες ψηφιακής διαμεσολάβησης (Airbnb, Booking, Uber)
-Υπηρεσίες δημιουργίας και οργάνωσης δεδομένων
-Υπηρεσίες διαφήμισης (Google, Linkedin, Instagram, Facebook)
Ποιους θα εξαιρεί
-Παρόχους ψηφιακού περιεχομένου (Netflix, Spotify). H Ε.Ε. τις εξαιρεί, με το σκεπτικό ότι η αξία βρίσκεται στο περιεχόμενο που προβάλλεται και όχι στο χρήστη
-Εξαιρείται το παραδοσιακό e-commerce (Εbay, Amazon). Ωστόσο η Amazonμπορεί να φορολογείται για άλλες υπηρεσίες που πουλάει μέσω της πλατφόρμας της.
-Εξαιρούνται οι πλατφορμες onlinegaming.
-Εξαιρούνται οι παραδοσιακές εφημερίδες σε onlineέκδοση, καθώς η Ε.Ε. εκτιμά ότι οι online εφημερίδες δεν παρέχουν στοχευμένη διαφήμιση, όπως η Google. Ως στοχευμένη διαφήμιση νοείται όταν κάποιος μπαίνει για παράδειγμα στη Booking, και η Googleστη συνέχεια εμφανίζει αναδυόμενα παράθυρα με προτάσεις της Bookingπρος το χρήστη, έχοντας εντοπίσει το ενδιαφέρον του για ένα συγκεκριμένο προορισμό.
Φόρος στα έσοδα και όχι στα κέρδη
Με βάση τα όσα ανέλυσε η κυρία Σταματέλου, ο ονομαζόμενος ως DigitalServicesTax, δεν πρόκειται για φόρο στα κέρδη, αλλά για φόρο, ο οποίος επιβάλλεται στα έσοδα μιας επιχείρησης, ανεξάρτητα από το εάν αυτή παρουσιάζει κέρδη ή ζημίες.
Η φορολόγηση θα γίνεται με συντελεστή flattaxrate 3%. Στο στόχαστρο θα βρίσκονται μεγάλες επιχειρήσεις με έσοδα άνω των 750 εκατ. ευρώ και πωλήσεις πάνω από 50 εκατ. ευρώ στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ο φόρος θα προκύπτει στην περιοχή, στην οποία βρίσκονται οι χρήστες, ενώ θα δηλώνεται μέσα από ένα σύστημα onestopshop, μέσω του οποίου κάποιος θα μπορεί να παρουσιάζει δραστηριότητα σε μία χώρα, λαμβάνοντας αριθμό μητρώου. Στη συγκεκριμένη χώρα θα πρέπει να αποδίδει το φόρο για το σύνολο των χωρών της Ε.Ε. στις οποίες δραστηριοποιείται. Στη συνέχεια θα γίνεται ο διαμοιρασμός του φόρου στις διάφορες χώρες μέλη κατ’ αναλογία με τον αριθμό των χρηστών.
Τα ζητήματα που προκύπτουν
-Εάν κάποιος είναι χρήστης στην Ελλάδα και κλείνει μέσω VPNεισιτήρια στην Ολλανδία, πώς θα εντοπίζεται ο τόπος στον οποίο θα πρέπει να αποδωθούν τα φορολογικά έσοδα; (Σύμφωνα με τη ντιρεκτίβα της Ε.Ε. θα πρέπει να εφαρμόζονται όλα τα πρόσφορα μέσα για τον εντοπισμό της χώρας προέλευσης του χρήστη).
-Τι πρόκειται να συμβεί για περιπτώσεις επιχειρήσεων, οι οποίες θα φορολογούνται ακόμα και εάν είναι ζημιογόνες.
-Κίνδυνος διπλής φορολόγησης. Πρόκειται επί της ουσίας για άμεσο φόρο, ο οποίος δεν καλύπτεται από της συμβάσεις περί διπλής φορολογίας, διότι δεν αποτελεί φόρο εισοδήματος.
-Η επιχείρηση θα υπόκειται στους κανόνες περί υποχρεωτικής αποκάλυψης εισοδημάτων.
-Αποτελεί ένα προσωρινό μέτρο. Ωστόσο κανείς δεν γνωρίζει πώς ακριβώς θα εξελιχθεί μελλοντικά.