ΔΕΔ 2102/2019 Για τον προσδιορισμό του εισοδήματος από ιδιοχρησιμοποίηση δεν χρησιμοποιούνται οι αξίες με τις οποίες προσδιορίζεται ο ΕΝΦΙΑ – Αποσβέσεις δικαιωμάτων

Καλλιθέα 26/06/2019
Αριθμός απόφασης: 2102

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ

Ταχ. Δ/νση: Αριστογείτονος 19
Ταχ. Κώδικας: 176 71 – Καλλιθέα
Τηλέφωνο: 2131604534
ΦΑΞ: 2131604567

ΑΠΟΦΑΣΗ
Ο ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΣ ΤΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ

Έχοντας υπ’ όψη:

1. Τις διατάξεις:
α. Του άρθρου 63 του ν. 4174/2013 (ΦΕΚ Α’ 170), όπως ισχύει.
β. Του άρθρου 11 της Δ. ΟΡΓ.Α 1036960 ΕΞ 2017 Απόφασης του Διοικητή της Α.Α.Δ.Ε. (ΦΕΚ 968 Β’/22.03.2017) με θέμα «Οργανισμός της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (Α.Α.Δ.Ε).»
γ. Της ΠΟΛ.1064/2017 Απόφασης του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων.

2. Την ΠΟΛ.1069/2014 Εγκύκλιο της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων του Υπουργείου Οικονομικών.

3. Την υπ’ αριθμ. ΔΕΔ 1126366 ΕΞ 2016/30.08.2016 (ΦΕΚ 2759/ τ. Β’/ 01.09.2016) Απόφαση του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών.

4. Την με ημερομηνία κατάθεσης 27/02/2019 και με αριθμό πρωτοκόλλου ενδικοφανή προσφυγή της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία με διακριτικό τίτλο όπως μετονομάσθηκε με έδρα στον και διακριτικό τίτλο, ΑΦΜ /2019 οριστικής, κατά της υπ’ αριθ /2019 οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, του Προϊσταμένου του Κ.Ε.ΜΕ.ΕΠ. φορολογικής περιόδου 10/10/2013 – 31/12/2014 και τα προσκομιζόμενα με αυτήν σχετικά έγγραφα.

5. Την υπ’ αριθ. πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, του Προϊσταμένου του Κ.Ε.ΜΕ.ΕΠ. φορολογικής περιόδου 10/10/2013 – 31/12/2014 της οποίας ζητείται η επανεξέταση κατά το μέρος που αφορά στον υπολογισμό και τον καταλογισμό τόκων του άρθρου 53 του Κ.Φ.Δ. από την προθεσμία υποβολής δήλωσης (31.3.2016), καθώς και την από 24/12/2018 οικεία έκθεση ελέγχου.

6. Τις απόψεις του Κ.Ε.ΜΕ.ΕΠ.. 

7. Την εισήγηση του ορισθέντος υπαλλήλου του Τμήματος Α 1 όπως αποτυπώνεται στο σχέδιο της απόφασης.

Επί της με ημερομηνία κατάθεσης 27/02/2019 και με αριθμό πρωτοκόλλου ενδικοφανούς προσφυγής της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία με διακριτικό τίτλο , όπως μετονομάσθηκε και διακριτικό τίτλο , η οποία κατατέθηκε εμπρόθεσμα και μετά την μελέτη και την αξιολόγηση όλων των υφιστάμενων στο σχετικό φάκελο εγγράφων και των προβαλλόμενων λόγων της ενδικοφανούς προσφυγής, επαγόμαστε τα ακόλουθα:

Με την υπ’ αριθ /2019 οριστική πράξη διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, του Προϊσταμένου του Κ.Ε.ΜΕ.ΕΠ. φορολογικής περιόδου 10/10/2013 – 31/12/2014, καταλογίστηκε σε βάρος της προσφεύγουσας εταιρείας φόρος εισοδήματος ποσού 854.590,95€.

Επί της ως άνω προσβαλλόμενης πράξης αναφέρεται ότι «επί του οφειλόμενου φόρου κλπ. θα υπολογιστούν κατά την καταβολή και τόκοι, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 53 του ΚΦΔ (προθεσμία υποβολής δήλωσης 31.03.2016).»

Η διαφορά φόρου προέκυψε βάσει των αποτελεσμάτων του διενεργηθέντος ελέγχου δυνάμει της υπ’αριθμ /27-07-2018 εντολής ελέγχου του Προϊσταμένου του Κ.Ε.ΜΕ.ΕΠ., τα οποία αναγράφονται στην από 24/12/2018 έκθεση μερικού ελέγχου φορολογίας εισοδήματος βάσει του άρθρου 66 Ν 2238/1994 (Κ.Φ.Ε) και των Α.Υ.Ο. ΠΟΛ.1159/22-07-2011 & ΠΟΛ.1033/2012, του ελεγκτή της ίδιας υπηρεσίας

Συγκεκριμένα ο έλεγχος λαμβάνοντας υπόψη τον Λογιστικό Προσδιορισμό των αποτελεσμάτων, όπως αναφέρεται στην Περίπτωση 5.4. της Έκθεσης Φορολ. Εισοδήματος και τον αντικειμενικό τρόπο προσδιορισμού των αποτελεσμάτων, όπως προσδιορίστηκαν στην σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 2, του άρθρου 32, του Ν.2238/1994 (Κ.Φ.Δ.), όπως ίσχυε στην ελεγχόμενη Χρήση (Περίπτωση 5.3.2 της Έκθεσης Φορολ. Εισοδήματος) και δεδομένου ότι τα Λογιστικά Καθαρά Κέρδη της εταιρείας ήταν μεγαλύτερα από τα προσδιορισθέντα με τον αντικειμενικό τρόπο, προσδιόρισε τελικά τα αποτελέσματα (Καθαρά Κέρδη) όπως αυτά που προέκυψαν από το Λογιστικό Προσδιορισμό, με την προσθήκη στα δηλωθέντα Καθαρά Κέρδη του ποσού λογιστικών διαφορών ύψους 13.892.389,56€, ήτοι Καθαρά Κέρδη Ελέγχου 140.367.417,66 και φορολογητέα Καθαρά Κέρδη (μετά την αφαίρεση αφορολόγητου αποθεματικού) ύψους 137.722.071,66 €. Παρέμεινε σε εκκρεμότητα ο προσδιορισμός του Εισοδήματος από Ιδιόχρηση μέρος των ακινήτων που χρησιμοποίησε η προσφεύγουσα εταιρεία, δεδομένου ότι η για το υπολογισμό του εισοδήματος από ιδιόχρηση των ακινήτων έλαβε υπόψη της την αξία τους όπως αυτή προσδιορίστηκε στο ΕΝΦΙΑ την 1-1-2015.

Με βάση τα παραπάνω δεδομένα εκδόθηκε η αριθ /10-11-2017 Προσωρινή Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος με φόρο και προσαυξήσεις συνολικού ποσού 3.973.223,25€ (χωρίς του τόκους του άρθρου 53 του ν. 4174/2013).

Στην προσφεύγουσα εταιρεία κοινοποιήθηκε την 14-11-2017 το με αριθμό /09-11-2017 Σημείωμα Διαπιστώσεων Ελέγχου του άρθρου 28 του ν. 4174/2013, με Προσωρινές Πράξεις Διορθωτικού Προσδιορισμού φόρου, με το οποίο της γνωστοποιήθηκαν οι διαφορές που προέκυψαν κατά την διάρκεια του ελέγχου και εκλήθη εντός είκοσι (20) ημερών από την επομένη της κοινοποίησής του, να γνωρίσει στον έλεγχο τις απόψεις της.

Η προσφεύγουσα εταιρεία με την αριθ. πρωτ /21-11 -2017 επιστολή της (αριθ. πρωτ. εισερχ /22-11-2017) απάντησε στο Σημείωμα Διαπιστώσεων Ελέγχου σε ότι αφορά την 1η Λογιστική Διαφορά τις αποσβέσεις των δικαιωμάτων για κ.λπ. και για το Φόρο Συγκέντρωσης Κεφαλαίου.

Με την απαντητική της επιστολή η εταιρεία ισχυρίζονταν ότι δεν έγινε ορθή ερμηνεία και εφαρμογή των διατάξεων σχετικά με τις αποσβέσεις των δικαιωμάτων για

Περαιτέρω σε συνέχεια της παραπάνω επιστολής της η προσφεύγουσα εταιρεία με την αριθ. πρωτ /01-12-2017 επιστολή της (αριθ. πρωτ. εισερχ /04-12- 2017) απάντησε στο Σημείωμα Διαπιστώσεων Ελέγχου σε ότι αφορά τον Εξωλογιστικό Προσδιορισμό – Προσδιορισμός του Καθαρού Εισοδήματος με αντικειμενικό τρόπο και τη Λογιστική Διαφορά με αριθμό (5) υποπερίπτωση (5γ) Λογ/σμός 61.99.00.0000 ” Προϋπολογισμένες Αμοιβές Τρίτων ” (Δαπάνες που καταβλήθηκαν από τον Ειδικό Διαχειριστή: (μισθωμένο πρόγραμμα- δικαιώματα ταινιών αξίας 497.013,11€ και μεταγλώττιση ποσό 18.450,00€).

Με το αριθ. πρωτ /27-11-2017 έγγραφό του το Κ.Ε.ΜΕ.ΕΠ. υπέβαλε προς την Δ/νση Εφαρμογής Άμεσης Φορολογίας της Α.Α.Δ.Ε. σχετικό ερώτημα σε ότι αφορά το παραπάνω θέμα, εάν δηλαδή με το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο που ίσχυε για τις αποσβέσεις δικαιωμάτων για την υπερδωδεκάμηνη χρήση 10/10/2013-31/12/2014 της προσφεύγουσας εταιρείας, υπάρχει διαφορετικός τρόπος προσδιορισμού των αποσβέσεων από αυτόν που χρησιμοποιήθηκε από τον έλεγχο, επισυνάπτοντας και την παραπάνω με αριθ. πρωτ /21-11-2017 επιστολή της εταιρείας. Με το ίδιο έγγραφο έγινε ερώτημα και για τα νομικά θέματα που τέθηκαν με την απαντητική επιστολή της εταιρείας για το Φόρο Συγκέντρωσης Κεφαλαίου.

Στο παραπάνω έγγραφο η Δ/νση Εφαρμογής Άμεσης Φορολογίας της Α.Α.Δ.Ε. απάντησε με το αριθ. πρωτ. ΔΕΑΦ Β ΕΞ 2018/11-04-2018 έγγραφο και την με ημερ/νία 10-5-2018 ορθή επανάληψή του.

Σύμφωνα με το έγγραφο αυτό, δεδομένου ότι για τη φορολόγηση της για τη διαχειριστική περίοδο (εταιρική χρήση) 10.10.2013 – 31.12.2014, έχουν εφαρμογή οι προϊσχύσασες διατάξεις του ν.2238/1994, συνάγεται ότι προκειμένου για το φορολογική μεταχείριση των άυλων περιουσιακών στοιχείων αυτής έχουν εφαρμογή οι διατάξεις της παρ. 5 του άρθρου 18 του ν.4223/2013 όπως ίσχυαν για τις χρήσεις αυτές. Δεδομένου δε ότι οι υπόψη δαπάνες δεν μπορούν να εκπεσθούν εντός της χρήσης που αποκτήθηκαν, καθόσον η χρήση και εκμετάλλευση του υπόψη παγίου δεν αφορούσε μόνο μία χρήση αφού το άυλο βάση σύμβασης χρησιμοποιείται έως την 31-1-2015 και περαιτέρω οι υπόψη δαπάνες δεν αποτελούν έξοδα πρώτης εγκατάστασης, αυτές υπόκεινται σε τμηματική απόσβεση.

Ωστόσο στην περίπτωση αυτή η συμβατική περίοδος δεν συμπίπτει με την ωφέλιμη ζωή του παγίου καθόσον η χρήση του δικαιώματος ξεκινά με την έναρξη προβολής , κατά συνέπεια η όποια τμηματική απόσβεση δεν μπορεί να ακολουθήσει τη συμβατική περίοδο αλλά πρέπει να διενεργείται από τον χρόνο που το υπόψη δικαίωμα κατέστη δεδουλευμένο και όχι προγενέστερα. Κατά συνέπεια και δεδομένου ότι ως λήξη της χρήσης των δικαιωμάτων νοείται η λήξη της αποκλειστικότητας χρήσης τους από την (ζήτημα πραγματικό) προκύπτει ότι το υπόψη δικαίωμα αποσβένεται για τους μήνες χρήσης του ήτοι από τον Ιούνιο του 2014 μέχρι τον χρόνο της λήξης της αποκλειστικότητας χρήσης τους από τη ….

Περαιτέρω με το αριθ. πρωτ /21-5-2018 έγγραφο του Κ.Ε.ΜΕ.ΕΠ., προς την παραπάνω Δ/νση ζητήθηκαν διευκρινίσεις σχετικά με την διατύπωση του τελευταίου εδαφίου της παραπάνω παραγράφου, εάν δηλαδή η συνολική δαπάνη των παραπάνω δικαιωμάτων θα αποσβεσθεί από την χρήση των δικαιωμάτων τον Ιούνιο 2014 μέχρι το χρόνο λήξης της αποκλειστικής χρήσης των δικαιωμάτων (30-09-2014), ή μέχρι τον χρόνο λήξης της σύμβασης (31-01-2015), δεδομένου ότι η σύμβαση για παραχώρηση της χρήσης των δικαιωμάτων έληγε την 31-01-2015 και η εταιρεία για το διάστημα από 1 Οκτωβρίου 2014 έως 31 Ιανουαρίου 2015 είχε μεν τα μη αποκλειστικά δικαιώματα, τα οποία όμως και αυτά είναι δικαιώματα.

Η Δ/νση Εφαρμογής Άμεσης Φορολογίας της Α.Α.Δ.Ε. απάντησε στο παραπάνω έγγραφο, με το αριθ. πρωτ. ΔΕΑΦ Β ΕΞ 2018/31-07-2018 έγγραφό της, σύμφωνα με το οποίο τα παραπάνω δικαιώματα, η αξία των οποίων τιμολογείται για την συνολική χρήση τους (αποκλειστική και μη αποκλειστική), υπόκεινται σε τμηματική έκπτωση (απόσβεση) από την έναρξη χρήσης των δικαιωμάτων μέχρι τον χρόνο λήξης της συμβατικής περιόδου, στην οποία περιλαμβάνεται και η περίοδος αποκλειστικής χρήσης.

Κατόπιν των παραπάνω έγινε νέος υπολογισμός των αποσβέσεων και αφού λήφθηκαν υπόψη και τα αναφερόμενα στην αριθ. πρωτ /01-12-2017 επιστολή της προσφεύγουσας εταιρείας για τις λοιπές λογιστικές διαφορές, τελικά οι Λογιστικές Διαφορές του Ελέγχου περιορίστηκαν στο ποσό των 3.218.977,95€.

Η προσφεύγουσα εταιρεία με την υπό κρίση ενδικοφανή προσφυγή, ζητά την επανεξέταση της προσβαλλόμενης πράξης κατά το μέρος που αφορά στον υπολογισμό και τον καταλογισμό τόκων του άρθρου 53 του Κ.Φ.Δ. από την προθεσμία υποβολής δήλωσης (31.3.2016), προβάλλοντας τους παρακάτω λόγους:

1) Εσφαλμένη εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 53 Κ.Φ.Δ..

Κρίσιμος χρόνος υπολογισμού των τόκων του άρθρου 53 δεν είναι ο χρόνος κατά τον οποίο λήγει η προθεσμία υποβολής της δήλωσης, αλλά ο χρόνος κατά τον οποίο λήγει η προθεσμία καταβολής βάσει του νόμου του φόρου που προέκυψε από την πράξη προσδιορισμού. Συνεπώς στην προκείμενη περίπτωση οι τόκοι του άρθρου 53 θα έπρεπε να υπολογισθούν βάσει του χρόνου λήξης της προθεσμίας καταβολής της κάθε μίας μηνιαίας δόσης εκ των οκτώ (8) συνολικά οριζόμενων εκ του νόμου δόσεων, όπως προβλεπόταν κατά το κρίσιμο διάστημα από το άρθρο 68 παρ. 3 Κ.Φ.Ε..

Ο υπολογισμός τόκων από την ημέρα λήξης της προθεσμίας υποβολής της δήλωσης και όχι της κατά νόμο καταληκτικής ημερομηνίας καταβολής του φόρου αντίκειται και στο πνεύμα της διάταξης του άρθρου 53 Κ.Φ.Δ.. Και τούτο διότι η τοκογονία οποιασδήποτε χρηματικής αξίωσης συνδέεται εν γένει με τον κρίσιμο χρόνο κατά τον οποίο τουλάχιστον αυτή κατέστη απαιτητή, άλλως και σε κάθε περίπτωση από μεταγενέστερη αυτής ημερομηνία, εφόσον ορίζεται με ρητή διάταξη νόμου (υπερημερία οφειλέτη, τόκοι επιδικίας, ΑΚ 340 και επομ). Υπό το ίδιο πρίσμα, ως προς το ζήτημα της τοκογονίας απαιτήσεων σε βάρος του Δημοσίου κατά την πάγια νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΟΛ ΣτΕ 833/2010, ΣτΕ 1248/2010 κ.α.) έχει κριθεί βάσει των άρθρων 105 και 106 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα, του άρθρου 71 Κ.Δ.Δ. σε συνδυασμό με το άρθρο 21 του Κώδικα των νόμων περί δικών του Δημοσίου (κ.δ. της 26.6/10.7.1944) (Α’ 139) ότι ως προς την έναρξη της τοκογονίας, κρίσιμος χρόνος υπολογισμού είναι η γένεση της επιδικίας, από την οποία αρχίζει η αμφισβήτηση ως προς την ύπαρξη απαίτησης για χρηματική παροχή με την άσκηση της αγωγής και η επίδοση της αγωγής προς το καθ’ ου Δημόσιο. Ομοίως ως προς τις δημόσιες συμβάσεις στο π.δ.166/2003, το οποίο εφαρμόζεται και σε κάθε συναλλαγή μεταξύ επιχειρήσεων και δημόσιων αρχών, η οποία συνεπάγεται την παράδοση αγαθών ή την παροχή υπηρεσιών έναντι αμοιβής (άρθρα 2 και 3 περ.1), ορίζεται στο άρθρο 4 ότι: «1. Τόκος υπερημερίας οφείλεται από την ημέρα που ακολουθεί την ημερομηνία πληρωμής ή το τέλος της περιόδου πληρωμής που ορίζει η σύμβαση (…)».

Συνακόλουθα και σε κάθε περίπτωση η έναρξη της τοκογονίας δεν δύναται να ορισθεί από γεγονός άσχετο ως προς την καταληκτική ημερομηνία καταβολής του φόρου (χρηματικής απαίτησής) και ειδικότερα το χρονικό σημείο κατά το οποίο αυτός κατέστη απαιτητός από την φορολογική αρχή. Συνεπώς η τοκογονία δεν δύναται να εκκινά ούτε από την καταληκτική ημερομηνία υποβολής της φορολογικής δήλωσης, όπως πλημμελώς ορίζεται με την προσβαλλόμενη πράξη. Την σκέψη αυτή άλλωστε υιοθετεί ο νομοθέτης στο άρθρο 53 Κ.Φ.Δ. συνδέοντας ρητά την έναρξη υπολογισμού των τόκων με τον κρίσιμο χρόνο της κατά νόμο καταβολής του φόρου.

Με τα δεδομένα όμως αυτά εσφαλμένα εφάρμοσε η φορολογική αρχή την διάταξη του άρθρου 53 Κ.Φ.Δ. κατά τον υπολογισμό των τόκων από την καταληκτική ημερομηνία υποβολής της φορολογικής δήλωσης και για τον λόγο αυτό η προσβαλλόμενη πράξη θα πρέπει να ακυρωθεί κατά το μέρος που αφορά στον πλημμελή καταλογισμό τόκων του άρθρου 53 Κ.Φ.Δ. συνολικού ύψους 218.347,99 ευρώ που αφορά στην περίοδο τοκοφορίας από 31.3.2016 έως 1.2.2019 με μηνιαίο επιτόκιο 0,73%, κατά αποδοχή δε του βάσιμου αυτού λόγου θα πρέπει να διαταχθεί ο επαναϋπολογισμός των τόκων του άρθρου 53 βάσει της καταληκτικής ημερομηνίας καταβολής εκάστης εκ των οκτώ (8) ισόποσων μηνιαίων δόσεων του άρθρου 68 παρ. 3 Κ.Φ.Ε., όπως ίσχυε για τα εισοδήματα του οικονομικού έτους 2015 (χρήση 2014).

1.1. Παραβίαση της διάταξης του άρθρου 28 παρ. 2 Κ.Φ.Δ. και των αρχών της χρηστής διοίκησης και δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

Σύμφωνα με την διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 28 Κ.Φ.Δ. διατυπώθηκαν οι απόψεις της εταιρείας επί του οικείου σημειώματος διαπιστώσεων με τα υπ’ αρ. πρωτ /21.11.2017 και /1.12.2017 έγγραφα, τα οποία κατατέθηκαν στην αρμόδια φορολογική αρχή την 21.11.2017 και 1.12.2017 αντίστοιχα. Συνεπώς η φορολογική αρχή σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 28 παρ. 2 όφειλε να προβεί στην έκδοση της οριστικής πράξης διορθωτικού του φόρου, εντός της αποκλειστικής προθεσμίας του ενός μηνός από την ημερομηνία παραλαβής των ως άνω απόψεων και άρα η προσβαλλόμενη πράξη θα έπρεπε να είχε εκδοθεί το αργότερο έως 1.1.2018. Ωστόσο η προσβαλλόμενη πράξη εκδόθηκε την 30.1.2019, ήτοι δώδεκα (12) και πλέον μήνες μετά την καταληκτική προθεσμία έκδοσης της κατ’ άρθρο 28 παρ. 2 Κ.Φ.Δ. (1.1.2018) και κοινοποιήθηκε την 31.1.2019 επιβαρύνοντας την παράνομα με τους τόκους του άρθρου 53 Κ.Φ.Δ.

Εξάλλου η καθυστέρηση στην έκδοση της προσβαλλομένης πράξης πέραν των νομίμων προθεσμιών και οπωσδήποτε πέραν του εύλογου χρόνου δεν οφείλεται σε υπαιτιότητα της εταιρείας, αντιθέτως υποβλήθηκαν σύννομα οι απόψεις της εταιρείας κατ’ άρθρο 28 Κ.Φ.Δ. την 21.11.2017 και 1.12.2017 αντίστοιχα. Συνεπώς η καθυστέρηση ως προς την ολοκλήρωση του ελέγχου δεν δύναται να επιβαρύνει την εταιρεία υπό την μορφή του καταλογισμού των τόκων του άρθρου 53 Κ.Φ.Δ.

Για τον λόγο αυτό πλημμελώς η φορολογική αρχή υπολόγισε τους τόκους του άρθρου 53 στο συνολικό ποσό των 218.347,99 ευρώ που αφορά στην περίοδο τοκοφορίας από 31.3.2016 έως 1.2.2019 με μηνιαίο επιτόκιο 0,73%, καίτοι σύμφωνα με την ρητή διάταξη του άρθρου η προσβαλλόμενη θα έπρεπε να είχε εκδοθεί το αργότερο έως 1.1.2018.

Συνακόλουθα η προσβαλλόμενη πράξη θα πρέπει να ακυρωθεί, κατά αποδοχή δε του πρώτου αλλά και του δεύτερου προδήλως βάσιμου λόγου θα πρέπει να διαταχθεί ο επαναϋπολογισμός των τόκων του άρθρου 53 Κ.Φ.Δ., ο οποίος αφενός μεν θα πρέπει να εκκινά από την καταληκτική ημερομηνία καταβολής εκάστης εκ των οκτώ (8) ισόποσων μηνιαίων δόσεων του άρθρου 68 παρ. 3 Κ.Φ.Ε., όπως ίσχυε για τα εισοδήματα του οικονομικού έτους 2015 (χρήση 2014), αφετέρου να λήγει την 1.1.2018, αποκλειστική προθεσμία κατά την οποία όφειλε η φορολογική αρχή να εκδώσει την προσβαλλόμενη πράξη σύμφωνα με την ρητή διάταξη του άρθρου 28 παρ. 2. Βάσει της διάταξης του άρθρου 53 Κ.Φ.Δ., η οποία συνδέει την έναρξη της τοκογονίας με τον κρίσιμο χρόνο της κατά νόμο καταβολής του φόρου, ενόψει και του καταλογισθέντος ποσού κύριο φόρου σημαντικού ύψους, θα πρέπει να γίνει δεκτό ότι η Διοίκηση ενεργώντας βάσει των ανωτέρω νομολογιακά κατοχυρωμένων αρχών όφειλε να ολοκληρώσει τον φορολογικό έλεγχο εντός εύλογου χρόνου και να εκδώσει την οριστική καταλογιστική πράξη οπωσδήποτε έως 1.1.2018 σύμφωνα με το άρθρο 28 παρ. 2 Κ.Φ.Δ.. Και τούτο πρωτίστως εφόσον ληφθεί υπόψη το ύψος των λογιστικών διαφορών ποσού 13.892.389,56 ευρώ και των επαπειλούμενων αναλογούντων φόρων συνολικού ποσού 3.997.810,20 ευρώ, όπως τα εν λόγω ποσά προσδιορίσθηκαν κατ’ αρχήν την 9.11.2017 βάσει του σημειώματος διαπιστώσεων ελέγχου και του προσωρινού διορθωτικού προσδιορισμού φόρου.

Συνεπώς ενόψει των ανωτέρω σημαντικού ύψους επαπειλούμενων ποσών φόρων όφειλε η φορολογική αρχή να ολοκληρώσει το ταχύτερο δυνατό τον επίδικο έλεγχο, δεδομένου ότι οποιαδήποτε καθυστέρηση πέραν του εύλογου χρόνου θα επιβάρυνε αναιτιολόγητα την με υπέρογκους τόκους, οπωσδήποτε δε όφειλε να πράξει τούτο εντός της ορισθείσας εκ του νόμου αποκλειστικής προθεσμίας του ενός (1) μηνός από την κατάθεση των απόψεων μας κατ’ άρθρο 28 Κ.Φ.Δ.. Τούτο δε και ανεξάρτητα από τις διατάξεις του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας όφειλε να πράξει η φορολογική αρχή και βάσει των αρχών της χρήστης διοίκησης και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, πολλώ δε μάλλον εφόσον ληφθεί υπόψη ο δημόσιος χαρακτήρας της εταιρείας μας. Διαπίστωση η οποία άγει άνευ ετέρου στο συμπέρασμα ότι η παράνομη και πέραν των αρχών του διοικητικού δικαίου συμπεριφορά της φορολογικής αρχής μεταξύ άλλων πλήττει και το δημόσιο συμφέρον.

Επειδή, με τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 53 του ν. 4174/2013, ορίζονται «1. Αν οποιοδήποτε ποσό φόρου δεν καταβληθεί εντός της νόμιμης προθεσμία καταβολής, ο φορολογούμενος υποχρεούται να καταβάλει τόκους επί του εν λόγω ποσού φόρου για τη χρονική περίοδο από την επόμενη μέρα της λήξης της νόμιμης προθεσμίας. Σε περίπτωση εκπρόθεσμης ή τροποποιητικής δήλωσης καθώς και σε περίπτωση εκτιμώμενου, διορθωτικού ή προληπτικού προσδιορισμού του φόρου, ως αφετηρία υπολογισμού των τόκων λαμβάνεται η λήξη της προθεσμίας κατά την οποία θα έπρεπε να είχε αρχικά καταβληθεί, βάσει του νόμου, ο φόρος που προκύπτει από την εκπρόθεσμη ή τροποποιητική δήλωση ή από την πράξη προσδιορισμού.»

Επειδή με την ΠΟΛ.1252/20-11-2015: Παροχή διευκρινίσεων για την εφαρμογή των διατάξεων του Δέκατου Κεφαλαίου του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (N. 4174/2013, άρθρα 53-62)”, ορίζονται τα ακόλουθα:

Ι. ΓΕΝΙΚΑ

1. Με τις διατάξεις του Δέκατου Κεφαλαίου του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (N. 4174/2013 , εφεξής “ΚΦΔ”, άρθρα 53-62), θεσπίζεται ένα ενιαίο πλαίσιο διατάξεων σχετικά με την επιβολή των διοικητικών κυρώσεων και τον υπολογισμό τόκων, οι οποίες εφαρμόζονται από 1.1.2014, στις περιπτώσεις μη τήρησης, από την πλευρά των φορολογουμένων, των υποχρεώσεων που προβλέπονται στον ΚΦΔ και την κείμενη φορολογική νομοθεσία που αφορά σε φόρους, τέλη, εισφορές και πρόστιμα που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του.

ΙΙ. ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ 53-62

1. Τόκος εκπρόθεσμης καταβολής (άρθρο 53 παρ. 1)

Ο τόκος εκπρόθεσμης καταβολής υπολογίζεται σε κάθε περίπτωση εκπρόθεσμης καταβολής οποιουδήποτε ποσού φόρου, τέλους, προστίμου ή εισφοράς που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του ΚΦΔ και για τα οποία εκδόθηκαν πράξεις προσδιορισμού από την 1.1.2014 και μετά. Ο τόκος δεν συνιστά κύρωση αλλά υπολογίζεται λόγω της καθυστέρησης στην εξόφληση των οφειλών. Μεταβατικά, και μέχρι τις 31.12.2017, ο τόκος υπολογίζεται σε μηνιαία βάση κατά την είσπραξη για ολόκληρο τον μήνα (άρθρο 72 (πρώην 66) παρ. 15).

Αφετηρία για τον υπολογισμό του τόκου είναι η επόμενη ημέρα από τη λήξη της νόμιμης προθεσμίας καταβολής. Ειδικά, στην περίπτωση εκπρόθεσμης ή τροποποιητικής δήλωσης, καθώς και πράξεων εκτιμώμενου, διορθωτικού ή προληπτικού προσδιορισμού του φόρου που αφορούν φορολογικές υποχρεώσεις, περιόδους, χρήσεις, υποθέσεις ή φορολογικά έτη από την 1.1.2014 και μετά, αφετηρία υπολογισμού των τόκων λαμβάνεται η λήξη της προθεσμίας κατά την οποία θα έπρεπε να είχε αρχικά καταβληθεί, βάσει της κείμενης νομοθεσίας, ο κατά περίπτωση φόρος. Από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 62 παρ. 1 και 5, 53 παρ. 3 του ΚΦΔ και 6 παρ. 1 του ΚΕΔΕ, όπως ισχύουν, συνάγεται ότι τόκος υπολογίζεται και επί των προστίμων του ΚΦΔ. Επίσης, δεν διενεργείται ανατοκισμός (άρθρο 53 παρ. 3).

Το ύψος του επιτοκίου υπολογισμού των τόκων ανέρχεται σήμερα σε 8,76 εκατοστιαίες μονάδες ετησίως (0,73% μηνιαίως), δυνάμει της αριθμ. ΔΠΕΙΣ 1198598 ΕΞ 2013/31.12.2013 απόφασης του Υπουργού Οικονομικών.

Επισημαίνεται ότι η χορήγηση αναστολής στα πλαίσια της ειδικής διοικητικής διαδικασίας ενώπιον της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών κατά το άρθρο 63 του ίδιου ως άνω νόμου, καθώς και η χορήγηση αναστολής από τα διοικητικά δικαστήρια δεν απαλλάσσουν τον φορολογούμενο από την υποχρέωση καταβολής τόκων εκπρόθεσμης καταβολής για τις ανασταλείσες οφειλές του.

Επειδή εν προκειμένω η προσφεύγουσα εταιρεία ισχυρίζεται ότι από τον συνδυασμό των διατάξεων του άρθρου 53 του Ν. 4174/2013 (Κ.Φ.Δ.) σε συνδυασμό με τις διατάξεις του άρθρου 68, παρ.3, του ΚΦΕ συνάγεται, ότι κρίσιμος χρόνος υπολογισμού των τόκων του άρθρου 53 δεν είναι ο χρόνος κατά τον οποίο λήγει η προθεσμία υποβολής της δήλωσης, αλλά ο χρόνος κατά τον οποίο λήγει η προθεσμία καταβολής βάσει του νόμου του φόρου που προέκυψε από την πράξη προσδιορισμού. Συνεπώς στην προκείμενη περίπτωση οι τόκοι του άρθρου 53 θα έπρεπε να υπολογισθούν βάσει του χρόνου λήξης της προθεσμίας καταβολής της κάθε μίας μηνιαίας δόσης εκ των οκτώ (8) συνολικά οριζόμενων εκ του νόμου δόσεων, όπως προβλεπόταν κατά το κρίσιμο διάστημα από το άρθρο 68 παρ. 3 Κ.Φ.Ε..

Επειδή με την προσβαλλόμενη Οριστική Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμού δεν καταλογίστηκαν τόκοι εκπροθέσμου καταβολής, που ορίζονται από τις διατάξεις της παρ. 1, του άρθρου 53, του Ν. 4174/2013 (Κ.Φ.Δ.). Στην εν λόγω πράξη αναφέρεται η προθεσμία υποβολής της δήλωσης Φορολ. Εισοδήματος, που ήταν 31-03-2016.

Επειδή όπως προκύπτει από την από 24/12/2018 έκθεση μερικού ελέγχου φορολογίας εισοδήματος βάσει του άρθρου 66 του ν. 2238/1994 (Κ.Φ.Ε) και των Α.Υ.Ο. ΠΟΛ.1159/22-07-2011 & ΠΟΛ.1033/2012, του ελεγκτή του Κ.Ε.ΜΕ.ΕΠ., με το άρθρο 32, της με ημερ/νία 30-12-2015 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (ΦΕΚ 184/30-12-2015) προστέθηκε παρ. 6, στο άρθρο 16 του ιδρυτικού νόμου της ελεγχόμενης εταιρείας Ν.4173/2013, σύμφωνα με την οποία η προθεσμία σύνταξης και δημοσίευσης των οικονομικών καταστάσεων της πρώτης υπερδωδεκάμηνης χρήσης της περιόδου 10/10/2013 -31/12/2014 καθώς και η προθεσμία υποβολής της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος νομικών προσώπων για το ίδιο διάστημα παρατάθηκε έως την 31-3-2016. Στην Έκθεση Ελέγχου αναφέρεται ότι οι τόκοι εκπροθέσμου καταβολής θα υπολογισθούν κατά την καταβολή.

Κατά συνέπεια βάσει των οριζομένων στις διατάξεις του άρθρου 53 παρ. 1 του ν. 4174/2013, σε συνδυασμό με τις διευκρινήσεις που δόθηκαν με την ΠΟΛ.1252/20-11-2015, ορθώς εκδόθηκε η προσβαλλόμενη πράξη η δε αφετηρία υπολογισμού των τόκων λαμβάνεται η λήξη της προθεσμίας κατά την οποία θα έπρεπε να είχε αρχικά καταβληθεί, βάσει της κείμενης νομοθεσίας, ο κατά περίπτωση φόρος.

Επειδή όπως προκύπτει από την από 24/12/2018 έκθεση μερικού ελέγχου φορολογίας εισοδήματος βάσει του άρθρου 66 Ν 2238/1994 (Κ.Φ.Ε) και των Α.Υ.Ο. ΠΟΛ.1159/2011 & ΠΟΛ.1033/2012, του ελεγκτή του Κ.Ε.ΜΕ.ΕΠ , με το αριθ. πρωτ /27- 11-2017 έγγραφό του το Κ.Ε.ΜΕ.ΕΠ. υπέβαλε ερώτημα προς την Δ/νση Εφαρμογής Άμεσης Φορολογίας της Α.Α.Δ.Ε., εάν με το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο που ίσχυε για τις αποσβέσεις δικαιωμάτων για την υπερδωδεκάμηνη χρήση 10/10/2013-31/12/2014 της προσφεύγουσας εταιρείας, υπάρχει διαφορετικός τρόπος προσδιορισμού των αποσβέσεων από αυτόν που χρησιμοποιήθηκε από τον έλεγχο, επισυνάπτοντας και την παραπάνω με αριθ. πρωτ./21-11-2017 επιστολή της εταιρείας. Με το ίδιο έγγραφο έγινε ερώτημα και για τα νομικά θέματα που τέθηκαν με την απαντητική επιστολή της εταιρείας για το Φόρο Συγκέντρωσης Κεφαλαίου.

Επειδή στο παραπάνω έγγραφο η Δ/νση Εφαρμογής Άμεσης Φορολογίας της Α.Α.Δ.Ε. απάντησε με το αριθ. πρωτ. ΔΕΑΦ Β ΕΞ 2018/11-4-2018 έγγραφο και την με ημερ/νία 10-5-2018 ορθή επανάληψή του.

Επειδή περαιτέρω με το αριθ. πρωτ /21-5-2018 έγγραφο του Κ.Ε.ΜΕ.ΕΠ., προς την παραπάνω Δ/νση ζητήθηκαν διευκρινίσεις.

Επειδή η Δ/νση Εφαρμογής Άμεσης Φορολογίας της Α.Α.Δ.Ε. απάντησε στο παραπάνω έγγραφο, με το αριθ. πρωτ. ΔΕΑΦ Β ΕΞ 2018/31-07-2018 έγγραφό της.

Επειδή μετά τις διευκρινίσεις που δόθηκαν με το αριθ. πρωτ. ΔΕΑΦ Β ΕΞ 2018/31-07-2018 έγγραφο της Δ/νση Εφαρμογής Άμεσης Φορολογίας της Α.Α.Δ.Ε., έγινε νέος υπολογισμός των αποσβέσεων και αφού λήφθηκαν υπόψη και τα αναφερόμενα στην αριθ. πρωτ./01-12-2017 επιστολή της προσφεύγουσας εταιρείας για τις λοιπές λογιστικές διαφορές, τελικά οι Λογιστικές Διαφορές του Ελέγχου περιορίστηκαν στο ποσό των 3.218.977,95€

Όλες οι παραπάνω ενέργειες είχαν σαν αποτέλεσμα τον σημαντικό περιορισμό των λογιστικών διαφορών και του τελικού ποσού του προσδιορισθέντος φόρου εισοδήματος και η προσφεύγουσα εταιρεία ωφελήθηκε πολλαπλάσια σε σχέση με το ποσό των τόκων εκπρόθεσμης καταβολής που επιβαρύνθηκε. Συνεπώς δεν ήταν δυσμενής η αντιμετώπιση της εταιρείας και δεν έγινε καμία παραβίαση της αρχής της χρηστής διοίκησης και της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

Επειδή στην έκθεση απόψεων επί της υπό κρίση ενδικοφανούς προσφυγής, αναγράφονται τα ακόλουθα:
«Περαιτέρω σχετικά με το προσδιορισμό του εισοδήματος από ιδιόχρηση μέρος των ακινήτων της προσφεύγουσας εταιρείας που ιδιοχρησιμοποιήθηκαν και δεδομένου ότι, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, η προσφεύγουσα εταιρεία για το υπολογισμό του εισοδήματος από ιδιόχρηση των ακινήτων έλαβε υπόψη την αξία τους όπως αυτή προσδιορίστηκε στο ΕΝΦΙΑ την 1-1-2015, ζητήθηκε να μας προσκομίσει, λόγω και της ιδιομορφίας των ακινήτων, στοιχεία για τον προσδιορισμό της αξίας τους (υπάρχουσες εκθέσεις εκτίμησης Ορκωτών Εκτιμητών, στοιχεία για τους όρους δόμησης και σχετικές πολεοδομικές διατάξεις κ.λπ. ) και να συντάξει Φύλλα Υπολογισμού Αξίας Ακινήτων.

Η προσφεύγουσα εταιρεία με το από 13-9-2018 e – mail μας διαβίβασε Φύλλα Υπολογισμού Αξίας Ακινήτων με έτος φορολογίας 2012. Ζητήσαμε να συντάξουν Φύλλα Υπολογισμού Αξίας Ακινήτων για το έτος 2014 , δεδομένου ότι τα ιδιοχρησιμοποιούμενα ακίνητα αποκτήθηκαν από την προσφεύγουσα εταιρεία ( ) το έτος 2014 και χρησιμοποιήθηκαν για την περίοδο από 5/5/2014 και μετά.

Με το από 12-10-2018 e – mail η εταιρεία μας διαβίβασε στοιχεία για το ακίνητο στην (στοιχεία για όρους δόμησης, πολεοδομικές διατάξεις κ.λπ.: Διάταγμα 14-6-2011 Μέτρων προστασίας της περιοχής του Προεδρικό Διάταγμα Έγκρισης του τοπικού Ρυμοτομικού Σχεδίου στην εκτός σχεδίου περιοχή και την Αριθ. Φ. 24-07-2015 Έκθεση Εκτίμησης της Ορκωτού Εκτιμήτριας ).

Τελικά η προσκόμιση όλων των στοιχείων και των οριστικών Φύλλων Υπολογισμού Αξίας Ακινήτων ολοκληρώθηκε την 19-11-2018 (σχετικό το από 19-11-2018 e – mail – επισυνάπτεται)

Αμέσως μετά την ολοκλήρωση της προσκόμισης των στοιχείων συντάχθηκε το αριθ./22-11-2018 Συμπληρωματικό Σημείωμα Διαπιστώσεων του άρθρου 28, του ν.4174/2013,το οποίο κοινοποιήθηκε στην προσφεύγουσα εταιρεία την 07-12-208 με την αριθ./1/22-11-2018 Προσωρινή Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμό του φόρου, με το οποίο της γνωστοποιήθηκαν οι διαφορές που προέκυψαν από τον έλεγχο στο Εισόδημα από Ιδιόχρηση και κλήθηκε το αργότερο εντός είκοσι (20) ημερών από την επομένη της κοινοποίησής του, να μας γνωρίσει τις απόψεις της.

Στο παραπάνω Συμπληρωματικό Σημείωμα Διαπιστώσεων του άρθρου 28, του ν.4174/2013 η προσφεύγουσα εταιρεία απάντησε με την αριθ. πρωτ. /14-12-2018 επιστολή της (αριθ. πρωτ. /17-12-2018 εισερχ.).

Λαμβάνοντας υπόψη τα αναφερόμενα στην παραπάνω επιστολή η αξία των ακινήτων προσδιορίστηκε στο ποσό των 109.699.292,88€, το εισόδημα από ιδιόχρηση 2.559.650,17€ και ο συμπληρωματικός φόρος σε 76.789,51€ (Σελ. 132 της Έκθεσης Ελέγχου).

Στην συνέχεια συντάχθηκε από τον έλεγχο η με ημερ/νία 24-12-2018 Έκθεση Μερικού Ελέγχου Φορολογίας Εισοδήματος (ημερ/νία θεώρησης 30-1-2019) και εκδόθηκε η αριθ./30-01-2019 Οριστική Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος με την οποία καταλογίστηκε φόρος 854.590,95€.»

Επειδή σε κάθε περίπτωση, στις διατάξεις της παρ. 2, του άρθρου 28, του Ν. 4174/2013 (Κ.Φ.Δ.) δεν υπάρχει ποινή ακυρότητας της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού του φόρου στην περίπτωση έκδοσής της μετά την προθεσμία του ενός μηνός, που ορίζεται από τις διατάξεις αυτές, ο χρόνος έκδοσης δεν αποτελεί στοιχείο του κύρους της προσβαλλόμενης πράξης.

Επειδή η προσφεύγουσα εταιρεία για το υπολογισμό του εισοδήματος από ιδιόχρηση των ακινήτων έλαβε υπόψη την αξία τους όπως αυτή προσδιορίστηκε στο ΕΝΦΙΑ την 1-1-2015, ζητήθηκε να προσκομίσει στον έλεγχο, λόγω και της ιδιομορφίας των ακινήτων, στοιχεία για τον προσδιορισμό της αξίας τους (υπάρχουσες εκθέσεις εκτίμησης Ορκωτών Εκτιμητών, στοιχεία για τους όρους δόμησης και σχετικές πολεοδομικές διατάξεις κ.λπ.) και να συντάξει Φύλλα Υπολογισμού Αξίας Ακινήτων.

Αμέσως μόλις ολοκληρώθηκε η προσκόμιση των στοιχείων αυτών (19-11-2018) συντάχθηκε το αριθ. /22-11-2018 Συμπληρωματικό Σημείωμα Διαπιστώσεων του άρθρου 28, του Ν. 4174/2013, το οποίο κοινοποιήθηκε στην προσφεύγουσα εταιρεία την 07-12-208 με την αριθ. /22-11-2018 Προσωρινή Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμό του φόρου.

Μετά την απάντηση της προσφεύγουσας εταιρείας στο παραπάνω Συμπληρωματικό Σημείωμα Διαπιστώσεων του άρθρου 28, του Ν. 4174/2013 με την αριθ. πρωτ. /14-12-2018 επιστολή της (αριθ. πρωτ. /17-12-2018 εισερχ.) συντάχθηκε από τον έλεγχο η με ημερ/νία 24-12-2018 Έκθεση Μερικού Ελέγχου Φορολογίας Εισοδήματος (ημερ/νία θεώρησης 30-1-2019) και εκδόθηκε η αριθ. /30-01-2019 Οριστική Πράξη Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος.

Κατόπιν όλων όσων αναφέρθηκαν παραπάνω οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας εταιρείας, απορρίπτονται ως αβάσιμοι.

Επειδή οι διαπιστώσεις του ελέγχου, όπως αυτές καταγράφονται στην από 24/12/2018 έκθεση μερικού ελέγχου φορολογίας εισοδήματος βάσει του άρθρου 66 του ν. 2238/1994 (Κ.Φ.Ε) και των Α.Υ.Ο. ΠΟΛ.1159/2011 & ΠΟΛ.1033/2012, του ελεγκτή του Κ.Ε.ΜΕ.ΕΠ  επί της οποίας εδράζεται η προσβαλλόμενη οριστική πράξη διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, του Προϊσταμένου του Κ.Ε.ΜΕ.ΕΠ. φορολογικής περιόδου 10/10/2013 – 31/12/2014, καθώς και οι απόψεις του Κ.Ε.ΜΕ.ΕΠ. που αναγράφονται στην έκθεση απόψεων επί της υπό κρίση ενδικοφανούς προσφυγής, κρίνονται βάσιμες, αποδεκτές και πλήρως αιτιολογημένες, η υπό κρίση ενδικοφανής προσφυγή πρέπει να απορριφθεί.

Αποφασίζουμε

Την απόρριψη της με ημερομηνία κατάθεσης 27/02/2019 και με αριθμό πρωτοκόλλου ενδικοφανούς προσφυγής της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία με διακριτικό τίτλο , όπως μετονομάσθηκε και διακριτικό τίτλο, ΑΦΜ

Οριστική φορολογική υποχρέωση του υπόχρεου – καταλογιζόμενο ποσό με βάση την παρούσα απόφαση:

ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ: 10/10/2013 – 31/12/2014

Διαφορά φόρου: 854.590,95€

ΚΑΤΑΛΟΓΙΖΟΜΕΝΟ ΠΟΣΟ: 854.590,95€

«Επί του οφειλόμενου φόρου κλπ. θα υπολογιστούν κατά την καταβολή και τόκοι, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 53 του ΚΦΔ (προθεσμία υποβολής δήλωσης 31.03.2016).»

Εντελλόμεθα όπως αρμόδιο όργανο κοινοποιήσει με τη νόμιμη διαδικασία την παρούσα απόφαση στον υπόχρεο.

ΜΕ ΕΝΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΥ ΤΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
Ο ΥΠΟΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΕΠΑΝΕΞΕΤΑΣΗΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΑΚΟΣ

Ακριβές Αντίγραφο

Η Υπάλληλος του Τμήματος
Διοικητικής Υποστήριξης

Σ η μ ε ί ω σ η : Κατά της απόφασης αυτής επιτρέπεται η άσκηση προσφυγής ενώπιον των αρμόδιων Διοικητικών Δικαστηρίων εντός τριάντα (30) ημερών από την κοινοποίησή της.