Με την εμβληματική υπ. αριθ. 777/2024 απόφαση του Αρείου Πάγου ανατράπηκε προηγούμενη νομολογία του ανώτατου ακυρωτικού και κρίθηκε υπέρ εντολέα μας (ανώνυμης εταιρίας) ότι συνιστά καταχρηστική άσκηση δικαιώματος η από κακοβουλία παράλειψη υπαλλήλων να εξεύρουν αλλού σταθερή και μόνιμη εργασία υπαλλήλου ή παρεμφερούς εργασίας σχετικής με τα προσόντα τους, την οποία θα μπορούσαν ευχερώς να εξεύρουν, λαμβανομένων υπόψη των προσόντων και των ικανοτήτων τους, σε συνδυασμό με το ότι υπήρχαν διαθέσιμες θέσεις εργασίας, ενεργώντας σκοπίμως καίτοι είχε ήδη παρέλθει μεγάλο χρονικό διάστημα από την απόλυσή τους (η οποία είχε ήδη κριθεί αμετάκλητα άκυρη) συνέχισαν να εμμένουν στην ικανοποίηση των αξιώσεών τους ζητώντας αποδοχές υπερημερίας, παρότι γνώριζαν ότι η ανώνυμη εταιρία αδυνατούσε να τις απασχολήσει και συνεπώς να άρει την υπερημερία της.