Με την υπ’ αριθ. 8181/2020 απόφαση του Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, έγινε δεκτή προσφυγή εντολέως μας κατά τεκμαιρόμενης σιωπηρής απόρριψης από τον Προϊστάμενο της ΔΕΔ, ενδικοφανούς προσφυγής που άσκησε η τελευταία, κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, η οποία και ακυρώθηκε καθώς έγιναν δεκτά τα εξής: α) ότι το ποσό που καταβάλλεται για την επισταλία, ήτοι το χρόνο υπεραναμονής αποτελεί, συμπληρωματικό ναύλο – πρόσθετο αντάλλαγμα, το οποίο μπορεί να καθοριστεί συμβατικώς και όχι πρόστιμο ή ποινή, β) ότι σε κάθε περίπτωση η διάταξη του άρ. 23 περ. ε’ του ν. 4172/2013 αναφέρεται σε χρηματικές κυρώσεις και σε προσαυξήσεις, οι οποίες επιβάλλονται εκ μέρους του Δημοσίου ή νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου και αφορούν παραβιάσεις της νομοθεσίας (φορολογικής ή ασφαλιστικής) και δεν αναφέρονται σε αποζημιώσεις, που απορρέουν από συμβατικές υποχρεώσεις μεταξύ ιδιωτών, συνεπώς δαπάνη αφορούσα πρόσθετο αντάλλαγμα λόγω επισταλίας (υπεραναμονής), ορθώς εκπίπτει από τα ακαθάριστα έσοδα.